Dag 11, zaterdag 11 september 2010
Shanghai - Guilin
Vandaag al om 6.00 uur uit de veren. We gaan Shanghai verlaten. Ik moet mijn koffer nog inpakken. We gaan ook vroeger naar het ontbijt toe. Rond 7.15 uur is het een stuk rustiger in de ontbijtzaal dan de dagen er voor. Om 7.50 uur nog even terug naar de kamer om de tas op te halen en te checken of we niets vergeten zijn. Daarna bij de receptie uitchecken waarna we naar de bus gaan. Het is de bedoeling dat we om 8.30 uur vertrekken, maar we missen Jan en Joke. Het blijkt dat de liften er vol zitten. Jan is zo beleefd geweest om even uit de lift te gaan en iemand te laten instappen. Toen bleek dat hij zelf er niet meer in kon en de deuren gingen voor zijn neus dicht. Omdat het erg lang duurt totdat je een lift te pakken hebt is hij vanaf de 25e verdieping met de trap naar beneden gegaan. Met een kwartier vertraging kunnen we vertrekken.
Tulio heeft een verassing voor ons, wij weten niet waar hij ons naar toe zou brengen. De bus stopt even later bij een park. Wanneer we uitstappen en naar het park lopen zie we allemaal Chinese mensen die aan het dansen zijn, die zingen, spelletjes aan het doen zijn, kinderen die aan het rolschaatsen zijn. Het is er erg leuk en ontspannen. Iedereen is erg vrolijk. Jan en Joke beginnen spontaan mee te dansen. Aad en Marieke, die in Nederland danskampioen zijn, kunnen natuurlijk ook niet stil blijven staan. We lopen het park rond en genieten van de vrolijke stemming.
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
Omstreeks 10.30 uur vertrekken we naar de snelle Maglev trein. Wij stappen aan boord en kunnen een rit van 31 km meemaken. De trein rijdt van station Longyang Lu naar vliegveld Pudong. Een ritje waar de trein maar 8 minuten over doet. Na een kleine minuut zitten we al op topsnelheid. De kilometerteller geeft 431 km/h aan. We flitsen over het verkeer heen. Nadat we bij Pudong zijn aangekomen moeten we uitstappen en omkeren naar een ander perron om zo de trein weer terug te nemen. Op de terugweg mag de trein niet meer op topsnelheid rijden omdat het 11.00 uur is geweest. Hij behaalt dan nog een snelheid van 300 km/h.
Ticket van de Maglev trein
Na de treinrit rijden we naar een Mongools restaurant. Onderweg begint het behoorlijk hard te regenen. De straten staan blank. Gelukkig is het een plaatselijke bui want bij aankomst bij het restaurant is het droog. Ons eten krijgt een speciale bereiding. Kelly legt uit dat je een bakje moet vullen met groeten en vlees. Je moet het op smaak brengen met bepaalde specerijen. Je moet dan je bakje afgeven bij de 3 koks die je eten 3 keer doordraaien ( elke kok roerbakt het ). Bij de laatste kok is je eten gaar en krijg je het weer terug in je bakje. Het smaakt erg lekker. Overigens zijn wij net op tijd binnen, want na ons kwam een behoorlijk grote groep uit Nieuw Zeeland. Na de lunch rijden we naar het vliegveld Hongqiao toe.
 |  |
Na een half uur komen we aan op het vliegveld. We nemen afscheid van de buschauffeur. Een mannetje overhandigt Tulio onze paspoorten en boardingkaarten. Na het afscheid van Kelly gaan we door de controle. Guus wordt uit de controle gehaald. Er zit wat in zijn schoenen. Hij moet zijn schoenen uitdoen en laten zien wat er in zit. Het blijken zijn met metaal bewerkte steunzolen te zijn. We gaan eerst nog even koffie drinken en gaan dan naar de gate toe. We zouden om 14.30 uur vertrekken maar met een half uur vertraging stijgen we op.
Vliegticket van Shanghai naar Guilin
Na een vlucht van 2 uur komen we aan in Guilin. Na te hebben kennisgemaakt met de nieuwe gids Freddy kunnen we met de bus vertrekken. Onderweg naar het hotel toe zien we een totaal ander beeld dan dat van Shanghai. Deze streek is erg groen en we zien ook veel rijstvelden. Het is er ook een stuk minder druk met het verkeer. Het straatbeeld wordt gedomineerd door scooters en brommers.
Omstreeks 18.35 uur komen we aan in ons Universal Guilin Hotel. Tulio deelt de sleutels uit. Op de kamers is het even wachten op de koffers.
Het is de bedoeling om rond 19.30 uur met de groep wat te gaan eten, maar Jan en Joke hebben een probleem met de kamerdeur. Nadat Jan de deur achter zich had dichtgetrokken was Joke nog wat vergeten op de kamer. Toen ze de deur open wilden maken blijkt de haak van het nachtslot tegen de deur te zijn gevallen. De deur gaat niet verder open dan een paar centimeter. We roepen de hulp in van de conciërge. Blijkbaar is dit een veel voorkomend probleem gezien de man gebruik maakt van een speciaal op maat gemaakt gereedschap. Met een lange stok onder de deur door weet hij de haak van de deur af te krijgen. Een kwartier later kunnen we alsnog op pad. Tulio heeft aangegeven waar je goed kunt eten. We besluiten om naar dat restaurant te gaan. We zien onze groep daar ook zitten. We schuiven een paar tafels en stoelen bij. Onder het genot van een fles wijn bestellen we ons eten. We hebben als groep een leuke avond. Omstreeks 22.10 uur zijn weer terug in ons hotel.
