Dag 14, dinsdag 14 september 2010
Yangshou
Om 7.00 uur opgestaan. We gaan vandaag fietsen, dus snel even de gordijnen openschuiven om te kijken naar het weer. We zien een strak blauwe hemel, dus we boffen na de regen van gisteren. Om 7.45 uur gaan we naar de 5e etage om te lunchen. De ontbijtzaal ziet er schitterend uit. We kunnen ook op het dakterras over het dorpje kijken. Jan en ik zijn nog speciaal terug geweest naar de kamer om ons fototoestel te halen. Na het ontbijt, omstreeks 8.20 uur, gaan we terug naar de kamer. Ik smeer me dan alvast in met zonnebrandcrème, want de zon schijnt uitbundig en de temperatuur zal gaan oplopen naar 33 graden.
 |  |
Om 9.00 uur zijn we allemaal in de lobby van het hotel. Alleen Corry, Ben, Aad en Marieke gaan niet mee fietsen. Tulio geeft ons twee keuzes: Een korte tocht van 3 uur of een lange tocht van 5 uur. We kiezen allemaal voor de tocht van 5 uur, waarna we naar de overkant van ons hotel lopen om de fietsen op te halen. Eerst natuurlijk even de zadels goed zetten en we kunnen van start.
Onze eerste oversteek blijkt al meteen een hele hindernis te zijn. We moeten met de fiets de zeer drukke straat oversteken. We kennen het verkeer nu onderhand en weten dat de automobilisten niet voor fietsers stoppen. Ze hebben altijd voorrang en scheuren voorbij. Een voor een lukt het ons om de overkant van de straat te bereiken. Nadat we even hebben gefietst wordt het verkeer al een stuk rustiger, waardoor we kunnen genieten van het prachtige gebied. We stoppen enkele keren om foto's te kunnen maken. Ook onderweg op de fiets maak ik de nodige foto's.
 |  |
 |  |
 |  |
Freddy rijdt voorop en Tulio is de bezemwagen en rijdt achterop. We maken een stop bij een soort van watervalletje. We stappen van onze fietsen af en lopen er naar toe. Freddy maakt van onze groep een foto aan de rand van het water. Wanneer we terug bij onze fietsen komen staan er een comité op ons te wachten. Het zijn lokale vrouwtjes die drank aan ons willen verkopen. Wij zijn natuurlijk blij dat ze er zijn en kopen water, want we drinken volop door het warme weer.
We fietsen verder en ineens zie ik een waterbuffel in het water staan. Ik maak een foto en sein de groep in over de waterbuffel. Uit het niets verschijnt er een Chinese boer die duidelijk maakt dat we geen foto's mogen maken zonder hem er voor te betalen. Ik heb nog nooit zo snel een oude man zien sprinten. Hij zou goud hebben behaald bij de 100 meter sprint op de Olympische Spelen. Om 10.45 uur stopen we bij een boerderij. De bewoonster leidt ons rond. Zo zien we de keuken, badkamer, woonkamer en slaapkamer. Ook maakt ze waterkastanjes voor ons schoon. Die smaken trouwens lekker. Na een half uur vertrekken we weer en we merken dat we achtervolgd worden door een mevrouw op een motor. Het blijkt dat ze ons achterna rijdt om drank te verkopen. Wij blij dat we een rijdende kantine achter ons aan hebben, zij blij want ze verdient volop. Jozien en ik gaan nog even op de foto met de moeder van de bewoonster. Natuurlijk niet eerder nadat we haar een fooitje hebben toegestopt.
 |  | ||
 |  |
Omstreeks 12.00 uur maken we onze volgende stop. We gaan lunchen bij een restaurant. Eerst drinken we wat buiten op het terras, waarna we om 12.20 uur naar binnen worden geroepen om bij de airco te eten. Om 13.05 uur gaan we weer. We kunnen de calorieën weer verbranden.
Onderweg is de groep uiteen gevallen. Wanneer wij als voorste groep een klein weggetje inrijden, zien we dat de anderen van de groep doorfietsen en dus het weggetje voorbij fietsen. We proberen middels fluitsignalen kenbaar te maken waar we zijn maar zonder succes. Een iemand ( wie dat was weet ik niet meer ) gaat daarom maar achter de groep aan. Gelukkig kwam alles weer goed en zijn we als groep weer bij elkaar gekomen.
We zien onderweg ook ineens een bord staan waarop de tekst staat:
De koffie staat klaar. Die rare Hollanders kom je ook overal tegen. Tulio blijkt geen goede ervaring te hebben met de eigenaars dus we rijden gewoon verder. Om 14.15 uur zijn we terug bij het hotel. Het was zeker de moeite waard om zo'n fietstocht te maken. We hebben geweldig genoten van het uitzicht en de omgeving.
 |  |
Jozien en ik gaan ons opfrissen, want het water drijft van ons lichaam af. We zijn de rest van de avond vrij. We hebben met Jan en Joke afgesproken dat we eerst wat gaan shoppen. We gaan voor het eerst deze vakantie onze eigen weg. We moeten beiden wat anders hebben, dus samen shoppen is niet zo handig omdat het dan erg lang duurt. Gisteren zijn we al de nodige winkeltjes tegengekomen dus we weten waar we ongeveer moeten zijn. Na even met de verkoper te hebben onderhandeld zijn een aantal onderbroeken mijn eigendom. Ik betaal 20 yuan per stuk voor 2 D&G, 3 Kalvin Klein en 2 Armani onderbroeken ( natuurlijk niet de echte ). Ik moet ook slippers hebben. Het winkeltje hanteert vaste prijzen dus afdingen is er niet bij. Voor 220 yuan koop ik drie paar slippers. Ja, drie paar omdat ik niet kan kiezen, daarom maar alle drie gekocht. Jozien heeft een jurkje gekocht voor haar buurmeisje. Ook heeft ze wat sierraden gekocht. Rond 19.00 uur zijn we terug bij het hotel en treffen daar ook Jan en Joke aan die ook het nodige hebben gekocht. We droppen onze gekochte spullen op de kamer en gaan dan lekker op een terrasje zitten om daar te eten. Onder het genot van een drankje vermaken we ons hartelijk. We worden ook aangenaam verrast door een bedelaar. De man kan niet lopen en schuift op zijn knieën en zitvlak voorbij. Wij hebben medelijden met hem en stoppen hem wat toe. Tot onze verbazing zien we de beste man het geld controleren ( of het wel echt is ) en ineens staat hij op en loopt weg. Wij komen niet meer bij van het lachen. Heeft hij ons gefopt. Rond 22.00 uur zijn we in onze kamer. Morgenvroeg moeten we erg vroeg weg.
