Dag 18, zaterdag 18 september 2010
Canton - Sanya (Hainan)
Vandaag is de dag van het afscheid. Jan, Joke, Jozien en ik gaan samen met Hilda, Ruud, Marieke en Aad naar het eiland Hainan, De rest van de groep gaat terug naar Nederland. Omstreeks 5.15 uur zijn Jozien en ik al wakker. Nog even de laatste dingen in de koffer en op de weegschaal wegen hoeveel kilo de koffer weegt. Ik heb wat overgewicht en moet een deel in mijn handbagage stoppen. Rond 6.10 uur naar de ontbijtzaal. Men is daar druk bezig om het eten klaar te zetten. Gelukkig hebben we brood, jam en een eitje. Ook de koffie is al klaar. Om 6.45 uur gaan we de koffer en tassen ophalen en kunnen we naar onderen. Om 7.00 uur gaan we met de bus naar het vliegveld toe. Drie kwartier later zijn we er.
Eerst wordt de groep die via Beijing naar Nederland vertrekt ingecheckt. De groep die naar Hainan vertrekt neemt afscheid van de anderen. Best wel een raar moment om afscheid van elkaar te nemen. Je bent toch immers 18 dagen intensief met elkaar opgetrokken. Een enkeling laat een traan. Ook Jozien heeft het moeilijk. We zwaaien de groep uit en dan worden we door de gids naar een andere incheckbalie gebracht. Wij gaan naar Hainan toe.
Nadat we zijn ingecheckt kunnen we door de controle heen. Voor Hilda en Ruud loopt de controle niet goed. Ruud heeft de toilettas in de handbagage gedaan en moet daardoor alles uitladen en de vloeibare stoffen achterlaten. Tulio loopt met ons naar de gate toe. We gaan eerst koffie drinken met Tulio. Daarna nemen we afscheid van Tulio, want hij gaat met de anderen terug naar Beijing toe. We hebben erg genoten van hem. Een super reisleider en hadden geen betere kunnen wensen. Daarna moeten we wachten op de boarding. Ik dood de tijd door te beginnen aan mijn boek van Dan Brown. Tijdens de afgelopen 18 dagen heb ik niet de tijd gehad om maar een bladzijde te lezen. Nu is daar de tijd voor. Rond 10.45 uur mogen we aan boord en een half uur later zitten we in de lucht.
Vliegticket van Guangzhou naar Sanya
Na een vliegreis van een kleine 1,5 uur komen we aan op Hainan. Het weer is verre van goed. Het regent behoorlijk. Nadat we de koffers hebben gaan we naar de uitgang toe waar de gids op ons staat te wachten. De man spreekt geen woord Engels. We worden met de rest gebracht naar een busje en een personenauto. De koffers worden in het busje gepropt. Jan, Joke en ik gaan in de personenauto op weg naar ons Golden Palm Resort. De chauffeur rijdt als een gek over de weg. Onderweg komen we in de file terecht omdat er een stuk verder een groot ongeluk is gebeurd met een vrachtwagen. Na een rit van ruim 1 uur komen we aan bij het resort. Omdat we zo hard hebben gereden zijn we er een half uur eerder dan de rest met het busje. Wanneer iedereen er is kunnen we gaan inchecken. Dit maar moeten we het zelf doen omdat onze gids al is verdwenen. De kamer van Jozien en mij is nog niet gereed waardoor we onze koffers stallen op de kamer van Jan en Joke. We gaan eerst lekker wat drinken. Het weer is ook een stuk verbeterd, want de grijze wolken en regen hebben plaatsgemaakt voor zon en een blauwe lucht.
Infoboekje van het Golden Palm Resort
Wanneer ik op het terras besluit om het thuisfront even te SMS'en merk ik dat mijn telefoon niet in mijn broekzak zit. Ik denk na waar die is maar kom er achter dat ik tijdens de rit naar het hotel toe een al SMS naar huis aan het sturen was. Door het ongeluk op de weg ben ik afgeleid geweest en heb de telefoon even tussen mijn benen ingelegd. Bij het uitstappen heb ik geen erg meer in mijn telefoon gehad. Ik dus met Jan naar de receptie toe. Gelukkig spreek de receptioniste goed Engels en stelt mij gerust dat Chinezen eerlijk zijn. Ze neemt contact op met de travel agency van Fox in China. Daar wordt contact opgenomen met de chauffeur terwijl ik moet wachten. Jan gaat weer terug naar het terras. Even later krijg ik te horen dat de chauffeur de telefoon heeft gevonden en die later die avond komt brengen. Ik ben natuurlijk weer helemaal opgelucht. Ik vertel de anderen het goede nieuws en ga lekker zwemmen. Jan en Joke komen later ook aan het zwembad liggen.
Omstreeks 19.00 uur ga ik naar de receptie toe om te vragen of mijn telefoon er al is. Maar de chauffeur is er nog niet. Ze zouden me op de kamer bellen wanneer hij is gearriveerd. Tien minuten later gaat de telefoon. Ik naar de receptie toe en krijg mijn telefoon terug. Het is niet de chauffeur maar een jonge jongen die de telefoon heeft gebracht. Hij krijgt van mij een royale fooi toegestoken.
We hebben met Hilda, Ruud, Marieke en Aad afgesproken dat we samen zouden gaan eten die avond. Rond 19.45 uur gaan we met Jan en Joke naar het terras toe om een wijntje te drinken. Hilda en Ruud zitten er al, Aad en Marieke komen ook al snel. Rond 20.45 uur gaan we eten. Het restaurant zorgt dat we buiten op het dakterras kunnen eten. Ik eet eerst vooraf een champignonsoep en als hoofdgerecht een steak met pepersausje, maar vind het eten wat tegenvallen voor zo'n resort. Na het diner drinken we nog wat na en gaan om 23.00 uur naar de kamer toe om te slapen.
