Dag 13, woensdag 19 oktober 2011
Varanasi - Lumbini (Nepal)
Vandaag om 05.15 uur opgestaan en daarna naar de ontbijtzaal toe. Dit is het laatste ontbijt in India, want we vertrekken vandaag naar Nepal toe. Om 07.00 uur gaan we op weg.
Omstreeks 09.20 uur stoppen we bij een benzinepomp voor een plasstop. Onze aanwezigheid trekt weer de nodige aandacht in het dorpje. In een mum van tijd staan er weer veel mensen om te bekijken.
Onze volgende stop is om 11.10 uur bij een lokaal restaurant. Wanneer de kinderen ons zien aankomen met de bus rennen ze hun benen onder hun kont vandaan om als eerste bij de bus te zijn. En met succes. Ze krijgen weer een en ander toegestopt van onze groep. In het restaurant, wat niet veel voorstelt, drinken we koffie/thee of wat frisdrank. Inmiddels is Wiep begonnen om bij iedereen de paspoorten op te halen en de 25 dollar voor het visum van Nepal.
Om 11.45 uur vertrekken we weer. Onderweg zien we weer het nodige waar onze wenkbrauwen van gaan fronzen. In de bus neemt Wiep de bestelling op voor de lunch en belt dit telefonisch door naar het restaurant zodat we niet lang hoeven te wachten wanneer we er aankomen.
 |  |
We arriveren 13.00 uur bij het restaurant. Eerst krijgen we een halve liter fles Pepsi en het eten laat niet lang op zich wachten. Ik had springrol bestelt. Het stelde niet veel voor en het was ook nog eens koud. Niet erg lekker. Nadat we nog even naar het smerige toilet zijn geweest staat de bus al weer klaar om te vertrekken. Voor de bus staat een klein jongetje. Hij krijgt van enkele die nog Pepsi over hebben het flesje toegestopt. Hij blij en wij zijn er van af.
Na een poosje te hebben gereden stoppen we om 15.45 uur voor onze Happy Hour, de laatste in India en de laatste met deze buschauffeur. Na een kwartier rijden we naar de grens toe waar we om 16.40 uur aankomen. Wiep geeft namens de groep een fooi aan de buschauffeur en de busboy. Ook rekenen we de flesjes water af die we in de bus hadden genomen. Inmiddels staan de riksjarijders in een rij om onze koffers de grens over te brengen. Al lopend gaan we naar de grensovergang toe. Wiep gaat naar de douane en regelt voor ons het visum.
Voor de grensovergang is het erg druk met vrachtwagens. Wij lopen zonder problemen de grens over. We zijn in Nepal!! Wat meteen opvalt is de anders uitziende mensen. Er zit veel verschil in uiterlijk tussen de Indiërs en de Nepalezen. We worden in Nepal opgevangen door onze nieuwe gids die de komende week onze vaste gids zal zijn. Ook staat de nieuwe bus al op ons te wachten, die iets krapper is dan de Indiase bus. Wanneer iedereen in de bus zit worden we verwelkomt met een zijden sjaal, dit zou geluk moeten brengen. Niet veel later komt Wiep ook aanwandelen. Iedereen heeft een visum gekregen. We mogen dus allemaal legaal in Nepal rondreizen.
We rijden naar Lumbini toe, dat niet ver van de grens ligt. Eerst wordt er bij een pinautomaat gestopt. Ik heb nog veel Indiase roepies over en wissel die na aankomst in het hotel om in Nepalese roepies. Het hotel erg eenvoudig. Ik krijg een kamer op de 4e verdieping toegewezen. Wat meteen opvalt is de vele insecten die in het hotel lopen. En niet van die kleintjes maar behoorlijk grote torren en zo. Frederique en Elizabeth merken op dat er geen hoeslakens om de dekens zitten, wat niet zo fris is. Ik kijk of dit ook bij mij het geval en dat is dus ook zo. We roepen iemand van de houskeeping erbij en die zorgt dat er lakens om de dekens komen. Inmiddels is de stroom uitgevallen. Na een paar minuten hebben we weer stroom. Ik zorg dat ik mijn zaklamp bij me heb. Ook terwijl ik onder de douche sta springt de stroom weer uit. Omstreeks 19.30 uur gaan we eten. Het is een lopend buffet en smaakt goed. Tijdens het eten zitten we ook ineens in het donker. De obers zorgen met kaarsen en zaklampen dat we door kunnen eten. Om 21.30 uur gaan we naar de kamers toe. Wanneer ik de trap op loop ( ik pak de lift niet omdat de stroom steeds uitvalt ) zie ik dat de vloer van de 4e verdieping bedekt is met insecten. Nog meer dan een paar uur geleden. Ik moet er doorheen lopen en het knarst behoorlijk onder mijn schoenen. Gelukkig is er op de kamers geen enkel insect te zien. Om 22.30 uur ga ik slapen.