Dag 9, zaterdag 15 oktober 2011
Khajuraho
Om 07.15 uur wakker na heerlijk te hebben geslapen. Ik ben al vroeg in de ontbijtzaal. Er is nog niemand. Na even in de lobby te hebben gewacht komen de eerste groepsgenoten. Na het ontbijt nog even naar de kamer om me in te smeren met zonnebrandcrème omdat de zon al uitbundig schijnt. Om 09.00 uur staat het vertrek gepland. De bus is zoals elke dag gewassen en de buschauffeur en busboy staan ons weer op te wacht.
Na een kleine tien minuten stoppen we en stappen we uit. We lopen dan naar de tempels van Khajuraho. We komen jongens tegen die zich aan het wassen zijn. Ik heb nog zeepjes over en geef hen dat. De zeepjes worden meteen gebruikt.
Na een paar minuten lopen komen we aan bij de tempels. De stichter van de Chandela-Rajput-dynastie, Chandravarman, liet tussen 950 en 1050 in totaal 85 tempels bouwen in Khajuraho. Er zijn er nog 25 van bewaard gebleven, welke op de Unesco lijst staan. De tempels zijn vooral vanwege hun talrijke erotische beelden beroemd. Voordat we de tempels van dichtbij gaan bekijken krijgen we een verhaal te horen van onze gids. In het begin luistert iedereen, maar deze gids bleef maar door ratelen waardoor de meesten hun aandacht verloren. Ook de temperatuur die al richting de 40 graden aanliep doet ons niet veel goeds. Wiep onderbreekt de gids en geeft aan dat hij zijn verhaal moet inkorten. Na een kwartier gaan we naar de eerste tempel toe, waar we de erotische beelden zien. Daarna krijgen we de tijd om op ons eigen tempo het tempelcomplex te bekijken.
 |  |
 |  |
Om 11.15 uur moeten we bij de uitgang verzamelen. Ik, Anneke, Elza en Petra zijn als eersten en lopen dan alvast naar een restaurant wat Wiep heeft aangegeven waar we wat kunnen drinken. We besluiten om op het dakterras te gaan zitten. Daarvoor moeten we met een krappe wenteltrap omhoog.
Omstreeks 12.00 uur lopen we naar de bus toe. De straatverkopers staan al weer op ons te wachten en klampen ons aan. Ik gun ze geen blik en ben dan ook snel van ze af. We rijden naar een klein complex waar enkele tempels staan. Het stelt niet veel voor en zijn dan ook snel uitgekeken. De meeste aandacht gaat uit naar een uil en een zwerfhondje.
Omstreeks 13.00 uur zijn we terug in het hotel en hebben even vrij. We gaan als groep aan het zwembad liggen Met de hoge temperaturen is een duik nemen in het zwembad heerlijk.
Rond 15.00 uur ga ik me even opfrissen, want om 15.30 uur gaan we fietsen. We zoeken allemaal een Indiase fiets uit. Het zijn geen luxe fietsen. Je moet uitkijken dat je met je knie het stuur niet raakt anders ga je vallen. De straat oversteken is een hele klus, maar nadat dat gelukt is rijden we over een rustig weggetje. De weg zit wel vol met kuilen en gaten, dus het is oppassen waar je rijdt. Ook moeten we af en toe tussen de koeien door fietsen. Onderweg stoppen we bij een paar kinderen. Al snel krioelt het van de kinderen. Ze krijgen wat toegestopt, maar dat leidt tot een gevecht omdat ze bang zijn dat de ander iets meer krijgt zijzelf.
 |  |
Na een tijdje fietsen komen we aan bij een dorpje. Het hele dorp loopt uit. Ook komen hier weer erg veel kinderen aangerend. Nadat we wat gedronken hebben lopen we met de gids door het dorpje heen. We kijken onze ogen uit hoe men daar woont, erg primitief.
We krijgen van de gids een zak snoep welke we mogen uitdelen aan de kinderen. Ikzelf deel ook snoep uit. Vele kinderen omringen je en de handjes vragen om snoep. Het is een unieke ervaring om dat mee te maken. Je ziet het eigenlijk alleen van de tv.
 |  |
Nadat we het dorpje zijn doorgelopen fietsen we om 17.30 uur weer richting het hotel toe. Halverwege stoppen we. Het is dan weer tijd voor de rum-cola en zak chips. Onder het genot van de ondergaande zon genieten we van het uitzicht. In het donker rijden we terug. Ik heb de pech dat mijn band kapot is, het trapt erg zwaar.
Terug in het hotel eerst douchen, want we zitten helemaal onder het stof. Om 19.15 uur hebben we met enkelen van de groep afgesproken dat we weer naar de Italiaan gaan. Met de tuk-tuks rijden we er naar toe. Peter en Lian nemen een riksja en komen een paar minuten later aan bij het restaurant. Eenmaal aan tafel voel ik me ineens weer niet lekker. Ik wacht nog even en neem wat water. Het zweverige gevoel gaat niet weg en besluit om met de tuk-tuk terug naar het hotel te gaan. Met de chauffeur spreek ik 100 roepies af. Aangekomen bij het hotel wil hij ineens 200 roepie hebben. Ik druk hem een briefje van 100 roepie in zijn hand en loop aan. Zonder wat te zeggen accepteert de chauffeur het geld. Na even op bed te hebben gelegen zakt het zweverige gevoel. Ik besluit dan ook vroeg te gaan slapen.