Dag 12, zaterdag 28 september 2013
Batu - Bromo vulkaan - Batu
Heb nog wat kunnen slapen, maar om 0.30 uur ging de wekker. Even wat opfrissen en warm aankleden ( lange broek en dik vest ) en dan naar de lobby toe. Daar zaten al enkelen van onze groep. We namen nog een kop koffie of thee. Om 01.00 uur vertrokken we met drie minibusjes.
Onderweg is het erg rustig en we kunnen goed doorrijden. Het vlakke gedeelte is goed te doen. Het eerste stuk in de bergen ook nog maar gedurende de rit vordert wordt de weg slechter en slechter. We rijden langzaam en moeten zigzaggend om kuilen rijden. Daarbij wordt de weg omhoog erg steil. We passeren kleine bergdorpjes waar bewoners ( ondanks het late tijdstip ) zich om een vuurkorf opwarmen. Het is een heel avontuur. Tegen 3.15 uur arriveren we bij een verzamelpunt. De minibusjes kunnen niet verder meer omhoog. We moeten overstappen in een jeep. Het is een drukte van jewelste. Ik zelf vind het erg chaotisch. We moeten ons best doen om elkaar niet kwijt te raken in het donker. Onze begeleider dirigeert iedereen de jeeps in, zodat we twintig minuten later kunnen vertrekken naar de top van de berg. Tientallen jeeps gaan in een colonne omhoog.
Ruim een half uur later komen we aan op de top van de berg. De jeeps worden gedraaid en in de berm geparkeerd. Omdat er tientallen jeeps langs de weg staan, maak ik even een foto van het kenteken van onze jeep. Zo kan ik hem later makkelijker terugvinden. Het is erg koud, dus de warme kleding komt goed van pas. Het laatste stuk moeten we lopen. Een klim opwaarts van ruim 600 meter. Je kan er ook voor kiezen om je met een motor/scooter naar boven te laten brengen. Ik ben fit genoeg om de klim naar boven te voet af te leggen. Enkelen van onze groep nemen wel een motor/scooter. Gedurende de weg naar boven is er bijna geen doorkomen aan. De motorrijders scheuren langs je af en het krioelt van de motoren. Omdat de lucht wat ijler is, slaat de uitlaatgassen op de luchtwegen. Erg smerig en vervelend.
Om 04.30 uur komen we aan bij het plateau waar we de zonsopkomst kunnen aanschouwen. We zijn niet alleen. Het is erg druk en met moeite kunnen we een plekje bemachtigen. Het is duw- en trekwerk, zeker wanneer een groep Chinezen achter me komt te staan. Ik maak hen duidelijk dat ik er niet van gediend ben.
Nog geen vijf minuten nadat we op het plateau staan zie je de hemel veranderen en het minuut voor minuut lichter worden. Omstreeks 05.00 uur krijgen we een eerste glimp van de zon. Helaas zit er wat lichte bewolking voor. Om 5.20 is het licht en is de zon geheel opgekomen.
Soe geeft aan dat we gaan vertrekken, althans vanaf het plateau. Hij neemt ons mee naar een mooi uitkijkpunt over de Bromo-vulkaan. We zien dampen uit de vulkaan opstijgen. We worden daar dadelijk met de jeeps naartoe gereden. Een prachtig landschap!
Rond 5.45 uur lopen we terug naar onze jeep. Aan de hand van de gemaakte foto vind ik onze jeep zonder moeite tussen al die andere jeeps. We rijden nu naar de voet van de Bromo vulkaan, waar we een half uur later aankomen.
De Bromo is de bekendste vulkaan op het eiland Java. De berg is met 2392 meter zeker niet de hoogste berg van de regio, maar de ligging is wel zeer bijzonder. De vulkaan ligt samen met twee andere vulkanen in een zandzee van 8 bij 10 kilometer. De Bromo maakt deel uit van het Tenggermassief en is gelegen in het Nationaal Park Bromo Tengger Semeru. In de zomer van 2004 barstte de Bromo vulkaan voor het laatst uit. Er zijn 2 doden gevallen (toeristen) en 2 mensen zijn gewond geraakt.
Het is er erg stoffig. Gelukkig hebben we van Soe mondkapjes gekregen. Die komen nu goed van pas. Al de jeeps die boven op de berg stonden komen nu hier naartoe gereden, dus weer erg druk. Diverse ruiters met paard komen op ons af. Jan en ik gaan de berg lopend proberen te trotseren. Joke gaan niet mee en blijft rond de jeep hangen.
Het eerste vlakke stuk door het zand is nog goed te doen, maar wanneer Jan en ik door het losse en mulle zand omhoog moeten klimmen merk ik dat het me moeizaam af gaat ( en dat terwijl ik diverse keren per week volop sport ). We besluiten om ook maar een paard omhoog te nemen. In een mum van tijd bereiken we de trap die we verder omhoog moeten nemen om de krater te kunnen bekijken.
Het uitzicht is geweldig en adembenemend. We komen ogen tekort. Onze laatste hindernis is de trap omhoog ( 100 treden ). Een roltrap zou ideaal zijn geweest. De weg omhoog is goed te doen. Boven aangekomen kijken we in de krater van de Bromo-vulkaan. Er stijgen zwaveldampen omhoog. Uiteraard ruikt het weer naar rotte eieren.
Jan en ik aanschouwen de krater even en maken de nodige foto's van het landschap, waarna we aan de aftocht omlaag beginnen. Dit gaat een stuk makkelijker. Ik loop mijn eigen tempo en moet daardoor Jan achter me laten. Een half uur later kom ik aan bij de jeeps. Joke zit daar op ons te wachten. Jan arriveert zo'n vijf minuten later. Inmiddels is de temperatuur een stuk aangenamer geworden. Ik klop het stof van mijn kleding en schud het zand uit mijn schoenen. Omstreeks 8.00 uur zijn we als groep compleet en rijden we met de jeeps naar de minibusjes toe.
Voordat we met de minibusjes terug naar het hotel rijden, gaan we nog eerst ontbijten. Omdat we al uren op pad zijn heb ik behoorlijke trek gekregen. Het ontbijtpakket smaakt prima.
Voordat we vertrekken loop ik nog nar het toilet. Daar aangekomen is het best wel druk. Er staan ook een paar Indonesische jongeren. Het gesprek tussen ons draait al snel uit over voetbal. Van Persie blijkt de grote man hier te zijn. Ook Sneijder en Robben kennen ze. Om 9.30 uur op weg naar het hotel. De terugreis is erg vermoeiend. In tegenstelling tot vannacht is het weer erg druk op de weg. We staan geregeld stil. Drie uur later komen we aan bij ons hotel.
Omdat we pas om 14.00 uur gezamenlijk als groep gaan lunchen, gaan we naar het zwembad toe. Heerlijk het stof afspoelen. Zon hebben we niet want het is erg bewolkt. De temperatuur is wel okay.
Nadat we hebben gelucht zijn we de rest van de dag vrij. Jan en Joke gaan om 16.00 uur naar de massage. Ik ben pas om 17.00 uur aan de beurt. Na het vermoeide ochtendprogramma is het nu met de full body massage heerlijk ontspannen. Ik word van top tot teen onder handen genomen. Het zijn kleine vrouwtjes die je masseren maar ze hebben een behoorlijke kracht in hun handen en vingers. Tegen 18.00 uur ben ik klaar en voel me als herboren. Omdat we morgen weer vertrekken uit Batu ga ik, na me te hebben gedoucht, mijn koffer alvast inpakken.
Tegen 20.00 uur gaan Jan, Joke en ik dineren in het restaurant van het hotel. We kunnen a la carte eten. Jan en ik nemen een stukje vlees, Joke gaat voor de vis. Het eten smaakt uitstekend. Nadat we klaar zijn besluiten we op het dakterras nog een borrel te nemen. We nemen een Margarita. Omstreeks 22.00 uur ben ik op de kamer en val snel in slaap.
