Dag 13, zondag 29 september 2013
Batu - Kalibaru
Deze nacht erg goed geslapen, maar tegen 5.00 uur word ik wakker van Hello, is it me you're looking for? Ja echt waar muziek van Lionel Ritchie klinkt buiten uit de luidsprekers. Ik sta meteen maar op en ga op mijn terras zitten. Erg vroeg, want we hoven pas over 2,5 uur te vertrekken. Ik blijk op dat moment de enige te zijn die buiten op het terras zit. Zo tegen 05.45 uur begint het me duidelijk te worden waarom er muziek op de vroege zondagmorgen wordt gedraaid. Ik zie ambtenaren het parkje voor onze kamers inlopen en alvast rek en strek oefeningen doen. Om 6.00 uur gaat de ochtendgymnastiek echt los onder leiding van een sportlerares. Ruim 150 ambtenaren doen mee. Zelfs op het balkon staan ambtenaren mee te doen. Leonie heeft ook haar sportkleding aangedaan en staat tussen de ambtenaren mee te doen.
Omstreeks 6.30 uur gaan Jan en ik naar de receptie toe om onze rekeningen te betalen, waarna we naar de ontbijtzaal toe gaan. Het is niet zo uitgebreid als we in de voorgaande hotels gewend zijn geraakt, maar wat er is smaakt prima. Er zijn heerlijke pannenkoeken en er zijn gekookte eieren.
Tegen 7.20 uur gaan we naar de lobby toe. De bus staat al gereed en dus nemen we maar meteen plaats. Om 7.30 uur vertrekken we uit Batu en gaan op weg naar Kalibaru. Dat is tevens onze laatste bestemming op Java.
Na zo'n drie kwartier rijden maken we een korte stop bij een benzinepomp. We kunnen daar even naar het toilet en nog geld pinnen. Bij de meeste benzinepompen zie je telkens lange rijen met brommers en scooters. Ook hier een behoorlijke rij. Er staat ook een vrachtwagen dat suikerriet vervoert. Soe vraagt een stuk suikerriet. Wanneer we weer vertrekken, komt hij in de bus langs met een stukje suikerriet om te laten proeven hoe het smaakt. Je kauwt het zoete sap uit de vezels. Het smaakt niet verkeerd.
 |  |
Onderweg komen we een stoet karren met buffels tegen. Soe laat de bus een stuk doorrijden en stopt dan langs de weg. We kunnen de bus even uit om foto's te maken. Wanneer iedereen van foto's is voorzien rijden we weer verder.
Rond 10.00 uur is het tijd voor koffie en thee of wat frisdrank bij restaurant Pak Ndut. We zijn dan alweer 2,5 uur onderweg. Nadat we onze drankjes op hebben worden we door Soe gewezen op een supermarkt om de hoek. Joke en ik besluiten om daar wat flesjes cola te kopen. Vreemd genoeg zijn blikjes cola waar minder in zit een stuk duurder dan de flesjes cola. Tegen 10.40 uur gaan we weer op weg.
Omstreeks 12.45 uur arriveren we bij restaurant Ikiwae om daar te gaan lunchen. Nadat we onze drankjes besteld hebben, krijgen we uiteraard als eerste de soep opgediend. Daarna een lekkere Vietnamese loempia, waarna we aan het hoofdgerecht kunnen beginnen. Het eten smaakt goed. Na onze lunch maak ik nog even wat foto's van schilderijen met posters met Nederlandse tekst. Tegen 14.00 uur zitten we weer in de bus.
Na een uur te hebben gereden komen we door een klein dorpje. We zien daar dat er een show bezig is. Soe laat de bus stoppen waarna we er een kijkje gaan nemen. We nestelen ons tussen de lokale bevolking. Ineens zijn wij het middelpunt van belangstelling. Blijkbaar zijn ze hier niet zo gewend aan toeristen en we worden van top tot teen bekeken. Ook maken ze gastvrij plaats voor ons zodat we de beste plaatsen krijgen om de show te bekijken. Erg leuk. Na een klein kwartiertje vertrekken we weer.
Onderweg komen we twee personen tegen die een bosje takken op de weg hebben gelegd en het verkeer er omheen leiden. Ze staan met een bakje omhoog om zo wat geld te verdienen. Ze denken dat ze goed werk verrichten met het verkeer in goede banen te leiden. Beetje doordacht, maar blijkbaar trappen enkele chauffeurs er toch in.
Na een mooie rit door bergachtig gebied komen we om 15.45 uur aan bij ons hotel in Kalibaru. We worden met een drankje verwelkomd. Intussen deelt Soe de kamersleutels uit. Jan en Joke krijgen kamer 214 en ikzelf 216. Net als het voorgaande hotel, is dit ook weer een mooi complex. Onze kamers zijn lodges met terras. Jan&Joke en ik hebben onze kamers naast elkaar zo'n 6 meter van het zwembad vandaan. De kamers zijn wat primitief, maar verder wel schoon. De badkamer heeft een open douche waarbij je zo tegen de hemel aankijkt. Het is wel erg gehorig. Ik hoor Jan en Joke duidelijk praten. De koffers worden redelijk snel gebracht. Jan en ik lopen nog even naar de receptie om onze waardevolle spullen in het kluisje te leggen. Ook activeren we het wifi zodat we op het internet kunnen. We gaan ook nog even aan het zwembad liggen, maar dat is van korte duur omdat het bewolkt raakt en het al snel donker wordt. Tegen 17.20 uur naar de kamer om ons op te frissen.
Tegen 18.00 uur zijn Jan en ik al klaar, maar Joke heeft wat meer tijd nodig ( tsja vrouwen....). Daarom besluiten Jan en ik om maar alvast een biertje te gaan drinken. Tijdens het nuttigen van ons biertje zie ik de wijnkaart liggen. Er staan prijzen op van 145.000 roepie ( ongeveer 9 euro ), maar er staat niet bij per glas of per fles. Ik vraag het nieuwsgierig aan de ober. Hij geeft aan dat het om een glas wijn gaat, maar hij adviseert ons het niet te nemen. Veel te duur zegt hij zelf. Hij vertelt ons dat hij wel een adresje weet waar we sterke drank kunnen kopen. Halve liter rum voor 5 euro. Hij regelt dan een mannetje die ons met de scooter komt ophalen en ons dan naar het adresje brengt. Uiteraard gaan we niet in op zijn aanbod en bestellen nog maar een biertje. Joke is inmiddels dan bij ons komen zitten.
Omdat het vanavond lopend buffet is moeten we een bonnetje kopen van 80.000 roepie per persoon. Om 19.15 uur schuiven we aan in het restaurant. Het eten is totaal niet lekker. Smakeloos en koud. Ondanks dat het eten niet smaakt hebben we de grootste lol. Jan en ik hebben de slappe lach en komen niet meer bij van het lachen. Tranen rollen over onze wangen. We durven elkaar niet meer aan te kijken want dan schieten we weer in de lach. Rond 20.30 uur zijn we klaar met het diner en drinken nog wat in de lobby met Frank, Sjan, Paul, Danielle, Yvonne, Henk, Anelise en Hans. Zij gaan om 21.15 uur naar de kamer. Wij vinden het te vroeg. We hebben nog wat Bacardi over en bestellen bij de ober cola. Onze vanmiddag gekochte cola is lauw omdat de kamers geen koelkast hebben. Tegen 22.15 uur vinden wij het ook welletjes en gaan ook naar de kamer toe.