Dag 14, maandag 30 september 2013
Kalibaru
Erg slecht geslapen. Omstreeks 3.00 uur word ik wakker van het oproep tot gebed van de imam. Het zijn een stuk of drie imams die aan het zingen zijn op korte afstand van ons verblijf. Rond 4.00 uur weer hetzelfde gezang en rond 5.00 uur nog een keer. Tussendoor probeer ik de slaap nog te vatten maar dat lukt me niet, daarom maar rond 5.00 uur op het terras van de lodge gaan zitten. Ik wandel ook een rondje over het complex. Zonder het gezang van de imam is het erg rustig. Ik ga maar weer op mijn terras zitten en een boekje lezen. Tegen 6.30 uur hoor ik dat Jan en Joke ook wakker zijn geworden. Jan gaat ook op het terras zitten. Tegen 7.10 uur gaan we naar de ontbijtzaal toe. We zijn de eersten. Het ontbijt is erg primitief, maar we hadden niets anders verwacht. Kopje thee en toast met jam is voor mij het ontbijt. We kunnen rustig aan doen omdat we pas laat gaan vertrekken. We drinken daarom nog maar een kop thee in de lobby om tegen 8.30 uur naar onze lodge te gaan. Daar nog wat gelezen.
Wanneer iedereen zich om 9.45 uur heeft verzameld in de lobby lopen we naar de gereed staande bus. In de bus hangen slingers en ballonnen. Jan Brakenhof is vandaag jarig. We zingen hem toe waarna we op weg gaan naar de kruidentuin.
Het is een kort ritje van 25 minuten naar de kruidentuin toe. Daar aangekomen staan ze al ons op te wachten. We krijgen een welkomstbroche opgespeld en de kinderen nemen ons mee. De kruidentuin is een initiatief van een Indonesische mevrouw die daarnaast ook nog eens een weeshuis runt.
Voordat we door de kruidentuin gaan wandelen krijgen we eerst een uitleg over bepaalde kruiden. We mogen proeven en ruiken. We krijgen ook een smeerseltje dat we op onze huid dienen te smeren om zo de muggen af te weren, volgens de mevrouw beter dan DEET. Ook krijgen we een seraung ( Indonesische hoed ) die ons hoofd beschermt tegen de zon.
Het is een mooie wandeling door de kruidentuin. De mevrouw wijst ons op bepaalde kruiden in bomen en struiken, zoals kaneel, peper, koffiebonen, papaja, jackfruit. Ze laat ons zien hoe er rubber wordt gewonnen uit de rubberboom. Ook zien we een man zonder al te veel moeite een palmboom in klimmen om uit de top een emmer met palmmelk te halen.
Via een houten brug waarop iedereen een foto van zichzelf laat maken lopen we naar de rijstvelden toe. Het is een schitterend plaatje wat typisch bij Indonesië hoort. Twee vrouwen zijn bezig om de rijstplanten in de onder water gelopen stukken land te planten. Erg zwaar werk omdat de laarzen worden vastgezogen in de grond. Daarbij sta je ook gebogen te werken. Reisleider Soe legt ons een en ander uit.
Na onze wandeling door de rijstvelden lopen we terug naar het complex van de kruidentuin. Daar aangekomen worden we opgewacht met koffie/thee en wat Indonesische lekkernijen. Intussen wordt er voor ons gezongen ( uiteraard kan Soe het niet laten om ook de microfoon in de hand te nemen ).
De weeskinderen hebben zich verkleed en gaan voor ons optreden en zingen. Ze hebben de grootste lol en doen het met erg veel plezier. Tijdens een uitvoering komen de touwtjes van het tuigje van twee jongentjes in elkaar verstrikt. Ze proberen de touwtjes tijdens het dansen uit elkaar te krijgen maar dat lukt niet. The show must go on! Wij hebben er ook erg veel plezier in. Nadat de kinderen klaar zijn met zingen en dansen, maken ze van palmbladeren kroontjes en andere dingen. Ook de kleinste kinderen doen zonder proberen mee.
Ter afsluiting dansen de kinderen met ons gezamenlijk en brengen ze ons hand in hand naar de bus toe. Wij pakken nog wat zeepjes, tandenborstels, haarspeldjes, kleurtjes, etc uit de bus en overhandigen dit aan de leiding. Ze kunnen het goed gebruiken. Omstreeks 13.00 uur rijden we terug naar het hotel. Iedereen is onder de indruk en had het voor geen goud willen missen.
In het hotel aangekomen gaan we eerst lunchen. Omdat Jan Brakenhoff vandaag jarig is heeft het hotelpersoneel op traditionele wijze een verjaardagstaart gemaakt. Jan blaast de kaarsjes uit en houdt daarna een speech. Niet voor zichzelf maar voor reisleider Soe, de buschauffeur en busboy. Jan heeft in de speech wat Indonesische woorden gebruikt. Erg leuk. Daarna overhandigen we als groep een enveloppe met inhoud. Alle drie zijn ze erg blij mee. Om 14.00 uur kunnen we aan onze lunch beginnen.
Na de lunch zijn we de rest van de dag vrij. We gaan lekker relaxen aan het zwembad. Enkele anderen van onze groep denken er net zo over. De bedjes zijn erg hard. Er ligt geen matras onder. Daarnaast zijn ze ook nog kapot. Uiteraard laten we de pret niet drukken en duiken in het zwembad. Tegen 17.00 uur verdwijnt de zon en raakt het bewolkt. Wij besluiten dan maar om naar de kamer te gaan. We hebben dan nog uitgebreid de tijd om onze koffer in te pakken, want morgen gaan we Java verlaten voor Bali.
Tegen 19.00 uur zijn helemaal opgefrist en gaan we naar het restaurant toe. Omdat we gisteren bij het buffet niet lekker hebben gegeten, slaan we dat over. We gaan a la carte proberen, maar veel verwachten we er niet van. We bestellen alle drie een biefstukje. In een mum van tijd wordt deze opgediend. Jan is slager en ziet al meteen dat het stukje vlees niet van al te beste kwaliteit is. Binnen het half uur hebben we gegeten en gedronken. Op het terras drinken we nog na. Ook Anelise, Hans, Yvonne en Henk komen ons vergezellen. Tegen 21.30 uur gaan we naar ons 'huisje' en hopelijk slaap ik door het gezang van de imam heen.