Dag 5, zaterdag 21 september 2013
Bandung
Omstreeks 3.00 uur word ik wakker van een motor met ik denk een kapotte uitlaat. Wat maakt dat ding een herrie zeg. Gelukkig val ik snel weer in slaap en word om 5.40 uur wakker door mijn wekker. Na me te hebben gewassen en aangekleed klop ik op de deur van Jan en Joke, die zijn al wakker en ook klaar. We lopen om 6.05 uur naar het ontbijt toe en zien dat we als eersten zijn. We nemen de tijd. Tegen 6.40 uur gaan we terug naar de kamer. We hebben nog even de tijd. Pas tegen 7.20 uur lopen we naar de lobby toe.
 |  |
Wanneer we als groep compleet zijn vertrekken we met de bus naar de Tangkuban Perahu vulkaan waar we ruim een uur later arriveren. De grote bus kan de steile berg niet op waardoor we met kleine busjes naar de vulkaan worden gebracht.
De Tangkuban Perahu ( vertaald: omgekeerde prauw ) is een actieve vulkaan bij de stad Lembang en ligt zo'n 30 km ten noorden van Bandung. De vulkaan is in 1983 voor het laatst uitgebarsten en ligt op 2084 meter hoogte. Dit merken we meteen wanneer we de busjes uitkomen. Het is er een stuk frisser. Er worden zelfs mutsen en sjaals verkocht. We krijgen ruim de gelegenheid om de krater te bekijken. Er stijgen zwaveldampen uit de krater waardoor het er stinkt naar rotte eieren.
Omstreeks 9.30 uur worden we weer met de busjes naar de grote bus gebracht. We rijden naar de theefabriek om daar 6 personen af te zetten, de rest gaat naar de heetwaterbronnen waar we om 10.10 uur aankomen.
Het heetwaterbronzwembad met de naam Kolam Air Panas Alam blijkt een vervallen zwembad te zijn en stelt niet veel voor. Het heeft twee zwembaden met water afkomstig uit de heetwaterbronnen van de vulkaan. De temperatuur van het water is wel 45 graden.
Ik kleed me om en ga als eerste proberen het hete water te overwinnen. De rest van de groep kijkt toe vanaf het terras. Beetje bij beetje went mijn lichaam aan het hete water. Wanneer een schaap over de dam is volgen er meer en ik krijg gezelschap van andere groepsgenoten. Het zwembad is niet erg diep waardoor zwemmen er niet goed mogelijk is. Ook moet je opletten dat je je voet niet open haalt aan de gebroken tegeltjes. Na 20 minuten vind ik het wel goed geweest en ga op het terras zitten. Jammer genoeg ben ik mijn leesboek vergeten. We doden de tijd wat met kletsen. Intussen komen de andere 6 ook aan en hadden aan hun gezichten te zien ook een andere voorstelling van de heetwaterbronnen.
Rond 12.00 uur worden we geroepen dat de lunch klaar is. Jan Brakenhoff komt bij ons drieën zitten. Het soepje smaakt weer goed en het eten is redelijk. Zo tegen 13.00 uur gaan we terug naar het hotel toe.
Onderweg is het zoals gewoonlijk weer heel erg druk op de weg. We staan weer diverse malen minuten stil waardoor we pas om 15.00 uur in het hotel aankomen.
We gaan eerst even naar de kamer om onze tassen er neer te zetten en lopen dan naar een klein supermarktje. We proberen om fatsoenlijk over te steken en ondanks dat we groen hebben moeten we goed uitkijken. Het wemelt van de scooters. Aan de deur van de supermarkt zit een arme vrouw met haar baby. Ik vind het zo zielig dat ik haar was geld toe stop. In de supermarkt kopen we een grote fles Cola. Deze fles van 2 liter ( omgerekend 0,85 euro ) is nog goedkoper dan 1 klein flesje cola in het hotel. Terwijl we terug naar het hotel lopen begint het te druppelen. Zo'n 200 meter voor het hotel valt de regen met bakken uit de lucht. Het laatste stuk dus rennen. Joke en ik wachten onder een afdak op Jan die nog wat staat te filmen. Maar Jan komt niet opdagen. Ik loop nog even naar voren toe maar zie hem daar ook niet. Blijkt hij een andere ingang van het hotel te hebben genomen want hij komt ons halen aan de zijkant van het hotel. Terug op de kamer nemen we Bacardi-Cola. Daarna douchen en de koffer inpakken die om 17.30 uur aan de deur moet staan. De koffers worden opgehaald en gaan met de bus naar onze volgende bestemming. Wij gaan morgen met de trein.
Rond 18.20 uur lopen we naar de lobby toe. Wanneer we er allemaal zijn gaan we met de bus naar Restaurant Braga waar we gaan dineren. In het restaurant is het behoorlijk druk maar wij hebben gereserveerde plaatsen. Er zit ook een grote familie van een meisje dat jarig is. Er wordt gezongen voor haar, wij doen mee. Happy Birthday klinkt er. Wij zingen daarna nog in het Nederlands: Lang zal ze Leven.
Hans zit vandaag in de bediening en hij deelt de soep uit. Wanneer we de soep op hebben, kunnen we het eten gaan opscheppen. Het eten is lekker en dit maal ook warmer dan we gewend zijn. Tegen 20.15 uur zijn we klaar en lopen dan terug naar het hotel toe.
Aangekomen in het hotel gaat zo wat iedereen van onze groep nog wat drinken in de bar. We gaan de zaak verbouwen en schuiven met stoelen en tafels zodat we in een grote kring bij elkaar zitten. Erg gezellig.
Omstreeks 21.45 uur gaan Jan, Joke en ik naar de kamer toe. We hebben ijsklontjes meegenomen en we maken onze fles Bacardi leeg zodat we die niet mee hoeven te sjouwen. Jan en ik krijgen de slappe lach en het duurt ruim 10 minuten tot dat we elkaar weer durven aan te kijken zonder in de lach te schieten. Om 23.00 uur is het tijd om te gaan slapen. Onze laatste nacht in Bandung en in onze presidentiële suite.
