Om 06.15 uur wakker geworden. Ik schuif de gordijnen van de schuifpui open en sta weer oog in oog met mijn vrienden. Nieuwsgierig komen de apen naar het raam toe. Ik zeg ze even goedendag en ga me daarna wassen en aankleden. Om 6.30 uur gaat de telefoon met de wake-up call, maar dat ik voor mij niet meer nodig. Rond 7.00 uur met Jan en Joke naar het ontbijt toe. Na ruim een half uur zijn we klaar en gaan nog even naar de kamer om de rugzak te halen. Om 8.00 uur zitten we allen in de bus, maar ik ben nog wat vergeten. Dus vliegensvlug naar boven toe. Binnen vijf minuten ben ik weer terug en verontschuldig me aan de groep. We kunnen op pad.
Na een klein kwartier komen we aan bij een zijdenwinkel. Eerst krijgen we een kleine demonstratie hoe zijden wordt geweven en hoe kleden en dergelijk wordt gemaakt. Dit heb ik al in Thailand, China en India gezien, dus ik geloof het allemaal wel. Ook Hans en Jan hebben het al diverse malen gezien.
Na de demonstratie op naar de winkel. Daar staan de verkopers klaar om de dames van onze groep in een sari te hijsen. Het meterslange doek wordt rond het lichaam gedraaid. De heren mogen ook een typisch Srilankaans kostuum aan. Als iedereen is omgekleed is het klaar voor de foto. Omdat ik me niet in het Carnavalskostuum heb gestoken, maak ik de foto's. Een stuk of 6 camera's hangen rond me nek. Na de foto's willen de verkopers maar al te graag de kledingstukken verkopen. Ik zou niet weten wat je met de sari in Nederland zou moeten doen. Je gaat echt niet zo verkleed naar de Albert Hein toe. Enkele dames kopen wel wat sjaals.
Tegenover de winkel staat een ATM. Jan en ik maken er gebruik van om nog wat Roepies te pinnen. Marlies is eerst aan de beurt en schrikt zich een hoedje als er in de spleet naast de ATM twee ogen verschijnen. Het is een bankmedewerker die nieuwsgierig is. We draaien onze rug naar hem toe. Wanneer iedereen weer in de bus zit, gaan we op weg naar de olifanten in Pinnawela.
Na ruim een half uur rijden maken we in de bergen een kleine stop om foto's van de vallei te maken. Gezien de kraampjes wordt hier dus meer gestopt. Na vijf minuten rijden we weer verder.
Omstreeks 10.30 uur komen we aan in Pinnawela. Het Pinnawela Elephant Orphanage is een weeshuis, kinderdagverblijf en fokcentrum voor wilde Aziatische olifanten. Dit centrum heeft de grootste kudde olifanten in gevangenschap. Er verblijven ongeveer 88 olifanten, waarvan 37 mannetjes en 51 vrouwtjes uit 3 generaties. Het weeshuis is in 1975 opgericht door de Sri Lanka Department of Wildlife Conservation, gericht op de zorg en bescherming aan verweesde en gespeende wilde olifanten die verdwaald of verschoten zijn geraakt in de bossen van Sri Lanka.
Terwijl wij in de brandende zon wachten haalt Marco alvast de entreekaartjes. Wanneer hij terug is lopen we eerst naar de rivier waar de olifanten nu gewassen worden. Via een restaurant komen wij bij een gedeelte waar het weinig publiek staat.
Er staan tientallen olifanten in de rivier. De beesten genieten van het water. De kleintjes spelen met elkaar. De olifanten komen ook naar ons toegelopen. Ze zijn behoorlijk nieuwsgierig. Uiteraard levert dat weer de nodige leuke foto's op. Intussen verdwijnt de zon en zwarte wolken komen aandrijven. Niet veel later valt er een regenbui, maar het is snel weer droog.
Rond 11.50 uur lopen we naar het straatje achter het restaurant. De olifanten gaan weer terug naar het opvangcentrum. De winkeliers in het straatje halen uit voorzorg hun verkoopwaar naar binnen, want een olifant zou zo maar spulletjes kunnen meenemen. Klokslag 12.00 uur komt de kudde aangelopen. Er loopt ook een mannetjes olifant tussen. Het beest valt meteen op omdat hij een stuk groter is dan de rest.
We lopen terug naar het restaurant toe waar we gaan lunchen. Het aanbod eten is uitgebreid en smaakt erg lekker. Jan en Joke zijn wat later bij de lunch en krijgen een tafel voor hun tweeën. Er vliegen ook kraaien over de tafels en zijn zo brutaal om gewoon het eten van het bord te pikken. Terwijl wij zitten te eten valt er weer een forse regenbui. Omdat het restaurant een open terras heeft en het behoorlijk waait tijdens de regenbui, waait er regen naar binnen. Het grootste gedeelte van onze groep moet naar binnen vluchten. Mart en ik zitten aan de tafel dat het meest naar binnen staat. Wij kunnen rustig dooreten.
Nadat we klaar zijn met eten en hebben afgerekend lopen we om 13.00 uur naar het opvangcentrum toe. Omdat de hemel nog zwaar bewolkt is krijgen allen een paraplu mee, maar die hebben gelukkig niet nodig. De zon begint weer te schijnen en kunnen de paraplu tegen de zon gebruiken.
Entreekaart van Olifantenopvang
Marco heeft kaartjes kunnen bemachtigen om de baby olifanten de fles te kunnen geven. Van tevoren is er uitgemaakt wie dat kunnen doen. Jan en Joke mogen ook de fles geven. Om foto's te maken moet je wel snel zijn want de fles van 1 liter melk wordt binnen vijf seconden leeggedronken. Nadat de baby's de fles hebben gehad lopen we weer verder.
We komen bij een mannetjes olifant met behoorlijke slagtanden. We krijgen te horen dat het arme beest blind is. Ik ga met hem op de foto. Het beest wordt goed verzorgd, staat in de schaduw en krijgt goed te eten. Maar je vraagt je af wat het nut nog is om zo'n beest te laten leven. Ik denk zelf dat het beest beter af is wanneer het is ingeslapen, maar gezien de grote massa mensen dat met hem op de foto wil begrijp ik dat het een toeristische attractie is was geld oplevert. Na ruim een half uur er te hebben rondgelopen gaan we terug naar de bus toe. We zitten maar net in de bus of er regen valt met bakken uit de lucht.
Onze laatste stop is rond 15.00 uur bij een houtbewerkingsfabriek. We krijgen eerst wat uitleg over de soorten hout die gebruikt wordt. Ook laat de beste man een chemische reactie zien met zaagsel dat een andere kleur krijgt bij heet water. Nadat hij klaar is kunnen we de naastgelegen winkel bezoeken. Eerst moeten we wel met de trap naar de bovenste verdieping. De winkel staat bomvol met houten beeldjes, tuinmeubels, maskers en andere dingen. Ook staan er mooie hout bewerkte grote olifanten die je naar huis kan laten verschepen. Jan en Joke gaan in onderhandeling met de verkoper. Ze willen een olifant kopen. De rest gaat terug naar de bus toe. Na tien minuten komen Jan en Joke terug met hun aankoop. De olifant kunnen ze in een grote tas meenemen. Rond 15.45 uur op naar het hotel.
Aangekomen bij het hotel ga ik naar de kamer toe om mijn koffer in orde te maken. Mogen vertrekken we uit Kandy. Na in de douche te zijn geweest loop ik naar de poolbar toe en ga wat drinken. Rond 19.30 uur gaan we dineren. Onder het genot van een lekkere fles witte wijn eten we heerlijk. Nadat we klaar zijn komt er een man met een karretje aanrijden die Irish Coffee maakt. Jan neemt zo een. Rond 21.00 uur gaan we met enkele van onze groep nog wat naborrelen bij de poolbar.