Dag 15, woensdag 11 juli 2012
Tissamaharama - Yala National Park - Tissamaharama
Ik heb heerlijk geslapen. Wat een rust rond de lodges. Om 06.00 uur opgestaan en voor mijn huisje gaan zitten. Jan is er ook al vroeg bij en zit ook al voor zijn huisje. Ik neem de tijd om mijn boek te lezen en loop wat rond in de tuin. Wanneer Joke ook gereed is gaan we naar het ontbijt toe. We zijn een van de eersten. Omdat er geen kok staat die eieren te bakken staat vragen we de ober om een omelet. Dat is geen probleem want dat wordt in de keuken klaargemaakt. Over koffie en thee ook niet te klagen want er wordt diverse malen gevraagd of er bijgeschonken kan worden. We kunnen lekker rustig aan doen want voor de middag zijn we vrij.
Na het ontbijt zo rond 09.00 uur nemen we plaats aan het zwembad. Ik in de schaduw. Joke in de zon. Heerlijk zwemmen en een boek lezen. Tegen 11.00 uur gaat de pool bar open. De temperatuur is dan al weer tegen de 38 graden opgelopen, dus een koud drankje tegen de hitte genomen. In het zwembad zijn we net een stel jonge kinderen. We gooien een balletje naar elkaar. Jan, Hans en Frank maken bommetjes in het zwembad. De dames relaxen bij het bubbelbad. Wanneer een van de dames een oorbel verliest is Jan niet de beroerdste om te zoeken. Met een duikbril en een rietje om te ademen zoek hij op de bodem naar de oorbel. Na een paar minuten vindt hij de oorbel.
Tegen 12.00 uur ga ik naar mijn kamer toe en zie dat de schoonmaker mijn bed heeft versiert met bloemen. Later blijkt dit bij iedereen gedaan te zijn. Ze hebben er hele kunstwerken van gemaakt. Na mij te hebben gedoucht en aangekleed ga ik in het restaurant lunchen.
Omstreeks 13.00 uur hebben we een kleine bespreking. Er is door Hans en Janny kascontrole gehouden en alles klopt keurig. Er is zelfs nog geld in kas. We stellen voor om dat bedrag te verdelen over de begeleiding. Marco vertelt ook over het programma van morgen. Het is onze laatste dag als groep samen voordat we het reis afsluiten bij het strandhotel.
Om 14.00 uur vertrekken we met de klaarstaande jeeps naar het Yala Nation Park. Onze jeep bestaat uit mijzelf, Jan&Joke, Hans&Anita en Mart. Na een kleine tien minuten stoppen we bij een half drooggevallen meer waar lotus bloemen en bollen worden geplukt. Al snel blijkt dat onze chauffeur ook onze gids zal zijn. Hij praat gebrekkig Engels en wij kunnen hem maar met moeite verstaan. We rijden verder en de vlakke weg ruilen we in voor een onverharde weg met kuilen en gaten.
Onderweg komen we nog wat ijsvogels en een grote varaan tegen. Omstreeks 14.30 uur komen we aan bij de ingang van het Yala National Park, wat het meest bezochte en tweede park van Sri Lanka is. Eigenlijk bestaat het park uit vijf blokken, waarvan er maar twee open zijn voor het publiek. Het park is 979 vierkante km groot. Yala National Park werd in 1900 aangewezen als wildreservaat en samen met het Wilpattu werd het in 1938 aangewezen als nationaal park. Het park staat bekend om zijn grote diversiteit aan wilde dieren. Het stropen van dieren kan de doodstraf opleveren aldus onze gids. Al snel spotten we de eerste dieren, waaronder maraboe, waterbuffels, ijsvogels, herten en een olifant.
We spotten ook een grote kudde olifanten. Onze chauffeur heeft er een sport van gemaakt om door te rijden als we foto's willen maken en als we geen foto's willen maken dan blijft hij stilstaan. Wij ergeren ons groen en geel. De man is ook nog een zo chagrijnig als de nacht. De rit over het park is ruw. Je moet geen last van je rug hebben om zo'n safari te maken.
Tegen 16.30 uur maken we een stop bij de kust. Hier zien we nog de restanten van een huis dat verwoest is door de Tsunami. Sammy vertelt dat er hier enkele mensen het leven hebben gelaten. Ook zijn er veel dieren in het park omgekomen. Je wordt er stil van als je je bedenkt wat voor kracht de vloedgolf heeft gehad. Er is hier ook een monument opgericht dat golven moeten voorstellen. We geven bij Marco aan dat we een zeer chagrijnige chauffeur hebben. Marco grijpt meteen in en zet een gids in onze jeep, wat meteen na een minuut als een verademing blijkt te zijn.
Onze gids ziet dieren die wij niet zien en wijst ze ons aan. We zien onderweg nog de nodige apen, krokodillen, vogels, olifanten, pelikanen, een toekan en een grote haas.
Tegen 18.15 uur bereiken we de uitgang. Door het rode stof is mijn witte shirt rood geworden. We zijn allemaal stoffig en ik verlang naar een douche. Inmiddels is het donker geworden en moeten nog een stuk naar het hotel rijden. We nemen een andere route dan de heenweg. Die moet korter zijn, maar is ook een stuk wilder. Kuilen en gaten als gevolg, maar het is de moeite waard geweest. We arriveren rond 19.50 uur in het hotel. Een deel van onze groep gaat meteen eten. Wij gaan ons eerst douchen en omkleden. Onder de douche is er ineens stroomuitval, maar na een minuutje is er weer licht.
Rond 20.30 uur zijn wij klaar en lopen we naar het restaurant toe. We bestellen onze koude witte wijn en het eten smaakt goed. Er is zelf een BBQ, al is het vlees af en toe wat taai. Na het diner borrelen we nog wat na. Ik vind het rond 22.00 uur welletje en ben aan mijn bed toe. Jan en Joke babbelen nog wat met Mart.
