Dag 22, woensdag 18 juli 2012
Unawatuna
Ik ben al erg vroeg wakker. Om 06.00 uur ben ik opgestaan. Ik ga even op mijn terras zitten. Het is zwaar bewolkt en het regent. Het is de eerste keer tijdens ons strandverblijf dat we regen hebben. Vandaag is onze laatste dag in Unawatuna. Vanavond laat worden we opgehaald voor onze reis terug naar Nederland. Rond 08.00 uur gaan we ontbijten. Het is weer is dan wat opgeklaard. Na het ontbijt naar het strand toe. We liggen maar net op onze bedjes en het begint weer te regenen. Dus vlug onze handdoeken en spullen gepakt en schuilen onder het afdak. Het duurt gelukkig maar een minuut of tien. Langzaam aan klaart het op en kunnen we weer plaats nemen op het strand. Na ruim een uur is het stralend weer.
We merken dat de laatste twee dagen het aantal Russen in het hotel fors is toegenomen. Vorige week waren het er maar een paar, nu stikt het er van. De Russen staan bekend om hun asociale gedrag. Dit wordt bevestigd wanneer twee Russische dames hun strandbedjes precies tussen de bedjes van Hans en mij in zetten. We liggen nu bed aan bed met nog geen 10 cm er tussen. Even later komt oma er ook nog bij en de dames gaan in onderhandeling met een strandverkoper. Ze schreeuwen behoorlijk. We zeggen er wat van. Waarschijnlijk begrijpen ze er niets van en lijken er niets van aan te trekken. Wanneer oma een deal heeft met de verkoper gaan ze gelukkig weg. Wat een brutale mensen zeg.
In de middag lunchen we in het restaurant van het hotel. Na de lunch weer luieren op het strand. Tegen 17.00 uur onze laatste Happy Hour. We gaan wat vroeger naar de kamer toe om onze koffers in te pakken. Rond 20.15 uur gaan we dineren. Tegen 21.30 uur zijn we klaar. Ik ga bij de receptie mijn rekening betalen. Ik geef al mijn roepies uit, maar dat is niet genoeg om de rekening geheel te betalen. De rest betaal ik met de creditcard. Hierna is het wachten op de bus die ons om 22.55 uur komt ophalen. Tegen 22.45 uur is de bus er al. We checken uit en zeggen het vriendelijke personeel gedag.
De groep uit Kogalla is al opgehaald. Het is een erg krappe bus. Ik ga achterin de bus zitten bij Frank en Rosanne. We krijgen een pakketje met eten uitgedeeld, maar na een blik in het pakketje heb ik die snel aan de kant geschoven. De stoelen schuif ik naar achteren en probeer wat te slapen. De buschauffeur rijdt behoorlijk door en vliegen op en neer in de bus. Slapen zit er bij mij niet in. Na ruim een uur rijden komen we aan bij het Eden Resort in Beruwela. Hier pikken we Melvin en Bettina op. We maken meteen van de gelegenheid gebruik om naar te toilet te gaan. Hierna rijden we door naar het vliegveld.