Dag 8, woensdag 4 juli 2012
Sigiriya
De dag begon rustig voor mij. Voor 11 anderen al erg vroeg. Zij moesten om 05.30 uur al wakker worden omdat ze de Leeuwenrots gaan beklimmen. Vanaf de rots zagen zij ons hotel liggen. Jan heeft de rots ook beklommen. Joke en ik niet. Rond 07.00 uur ben ik opgestaan en ben omstreeks 08.00 uur gaan ontbijten. Daarna nog wat Iphonen. Inmiddels kwamen de bergbeklimmers weer terug. Het was hun zeker de moeite waard geweest.
Rond de klok van 10.00 uur rijden we met de klaarstaande jeeps naar een schooltje toe. Het is maar een kort ritje van zo'n 15 minuten. Onderweg moeten we nog even een paar minuten stoppen omdat de chauffeur wat moest doen. Hij stopt onder een boom waar een tak uitsteekt. En juist waar Hans zit komt de tak terecht.
Het schooltje is maar erg klein. We schrikken er van als we zien hoe hutje mutje de kinderen zitten. De klassen worden gescheiden door wat houten platen. Maar het belangrijkste is dat deze kinderen onderwijs krijgen. Ze hebben allemaal schoolboeken en een uniform. We worden met open armen ontvangen. Ieder kind toont een glimlach. We mogen even rondkijken in de klassen. Ook delen enkelen van onze groep wat pennen, potloden, ballonnen en koekjes uit.
 |  |
Daarna worden we meegenomen naar de speelplaats van het schooltje. We zien daar een nieuw schoolgebouwtje in aanbouw. Het wordt mede gefinancierd door giften van toeristen zoals ons. De oudste leerlingen van de school zingen en dansen voor ons. Ze zingen ook in het Nederlands Vader Jacob. Het is geweldig om te zien. Wij zingen ook nog een liedje voor hen. Als groep geeft Marco een donatie aan de directeur. Alles wordt netjes in een kasboek verwerkt met handtekeningen eronder. Ook worden bonnetjes getoond met de aankoop van bijvoorbeeld hout. Alles dus keurig bijgehouden. Enkelen van onze groep doneren nog wat extra geld. Ik steek ook nog wat extra's toe. Nadat we uitbundig zijn uitgezwaaid rijden we met de jeeps verder.
Na een kleine 10 minuten komen we aan bij een Srilankaanse familie. We worden netjes begroet waarna we een kijkje in haar kleine huisje mogen nemen. Daarna nemen we plaats in het bijgebouw. Daar krijgen we een hele demonstratie hoe er in Sri Lanka door de vrouwen wordt gekookt. Het bereiden van het diner is een hele dagtaak voor de vrouwen. Eerst wordt een kokosnoot van de bast ontdaan. Daarna wordt de kokosmelk opgevangen en het kokosvlees wordt met een speciaal gereedschap er uit geschraapt. Er wordt zo een hele maaltijd bereid. Ook wordt er brood gebakken. Uiteraard mogen wij dit alles proeven. Het smaakt best lekker. We krijgen ook thee met een brokje rietsuiker. Je moet een brokje rietsuiker in je mond nemen en daarna de thee drinken, dus niet de suiker in de thee roeren. Rond de klok van 12.45 uur rijden we terug naar het hotel.
 |  |
We zijn omstreeks 13.00 uur terug in het hotel. Mijn kamer is intussen schoongemaakt. Mijn handdoeken zijn gevouwen in een zwaan en er liggen rozenblaadjes om het bed. Ik kleed me om en ga dan naar het zwembad. Jan en Joke gaan met Marco naar de tandarts toe. Jan heeft sinds de aankomst in Sri Lanka last van een ontsteking onder zijn kies. In Nederland was hij daar al voor behandeld en had er geen last meer van, maar het is weer komen opzetten. Er kon maar geen geschikte tandarts gevonden worden, maar Marco heeft nu wel een tandarts gevonden die fatsoenlijk Engels spreekt.
De bedjes laten we onder de bomen zetten omdat het in de zon veel te warm is. Als groep liggen we met z'n allen op een rij. Nadat we hebben gezwommen loop ik met Hans naar het restaurant om de lunch te bestellen. We vragen de ober om ons te roepen wanneer het klaar is. Zo kunnen we nog heerlijk luieren. Na zo'n 20 minuten worden Hans, Anita en ik geroepen. We kunnen gaan lunchen. Na ruim een half uur zijn we klaar en gaan weer aan het zwembad liggen.
In de bomen boven ons zien we wat aapjes zitten die erg nieuwsgierig en dichterbij komen. Het flesje cola van Manika moet het ontgelden. Een aapje pikt het zo uit haar rugzak. Met harde knallen worden de apen verjaagd. Intussen zijn de eerste van onze groep aan de beurt met de Ayurvedische Massage. Door de grote belangstelling ben ik pas om 18.30 uur aan de beurt.
Inmiddels zijn Jan en Joke ook terug van de tandarts. We zien Joke al lachend aankomen. Ze heeft een heel verhaal te vertellen. Jan is dus niet geholpen aan zijn kies. Bij binnenkomst van de tandartspraktijk blijkt het al een smerige boel te zijn. De wachtkamer is vol met rommel en ze horen ook de tandarts bij een patiënt boren wat lijkt alsof hij met een drilboor beton aan het verwijderen is. Wanneer Jan aan de beurt is en ze de behandelkamer binnenkomen is een hygiënische smeerboel. De tafel ligt vol met gebitten, vieze spuiten en ander zooi. Ook het spuugbakje zit vol met aangekoekt bloed. Marco geeft aan dat Jan daar niet behandeld gaat worden. Jan zelf gaf aan dat hij liever met pijn doorliep dan dat hij zich daar laat behandelen. Omdat de tandarts schone handschoenen aandoet laat hij wel even aan zijn kies voelen. De tandarts schrijft hem antibiotica voor. Gelukkig blijkt dit de volgende dag al aan te slaan. De rest van de vakantie heeft Jan gelukkig geen pijn meer gehad. Jan en Joke komen ons ook vergezellen aan het zwembad. We drinken een koud biertje, zwemmen en luieren wat.
Omstreeks 18.30 uur loopt ik naar de Ayurvedische Massage toe. Ik neem een full body massage. Voordat ik de massage krijg moet ik eerst bij de dokter komen. Die neemt mijn bloeddruk op en ik moet een medische vragenlijst invullen. Daarna word ik meegenomen naar de massagekamer. Het is een rustgevende kamer. Ik kleed me uit en moet op een stoel gaan zitten. Eerst wordt mijn hoofd en gezicht gemasseerd. Er wordt een heerlijk ruikende kruidenolie gebruikt. Daarna moet ik gaan liggen en wordt de rest van mijn lichaam gemasseerd. Het is heerlijk. De tijd vliegt voorbij en na een uur ben ik klaar. De rest van de groep heeft om 19.30 uur een bespreking over wat we de volgende dag gaan doen. Ik laat dit aan mij voorbij gaan en ga me douchen. Rond 20.00 uur ben ik klaar en ga dineren. Het eten is weer fantastisch. Nadat we klaar zijn nemen we in de bar nog wat te drinken. We zijn blij dat de Poya dag van gisteren weer voorbij is en dat we een biertje kunnen drinken.
