Dag 5, donderdag 15 mei 2008
Bangkok - Kanchanaburi
Erg vroeg op. De wekker liep om 05.15 uur af. Ja, dat hoort ook bij vakantie. Maar Jozien en ik hebben er beide geen moeite mee. Het prachtige Thailand maakt alles weer goed. Om 06.10 uur naar het ontbijt. De vroege vogels Jan en Joke zitten dan al aan het ontbijt. Wij schuiven bij hen aan. Een half uur later gaan we nog even naar de kamers en zien dat de koffers al opgehaald zijn. Nog even de kamer nakijken of we niets vergeten zijn. Om 07.00 uur zitten we in de bus en gaan we op weg.
Na een uur rijden maken we een eerste stop bij een lokaal winkeltje waar coccus suiker wordt geproduceerd. Jay legt ons uit hoe dat wordt gemaakt. We nemen dan ook nog even een blik in de woning die achter het winkeltje staat.
Omstreeks 08.45 uur zitten we allemaal weer in de bus en rijden we naar Damnoen Saduak oftewel de drijvende markt. Ik heb inmiddels plaats genomen in een relaxte stoel achterin de bus en kan mijn benen lekker strekken. Binnen een half uur komen we aan bij de longtail boten waarmee we naar de drijvende markt varen. De boottocht duurt zo'n 25 minuten, maar die zijn zo voorbij door de mooie omgeving.
Na de drijvende markt te hebben bezocht drinken we overheerlijke koffie bij een coffeeshop, waarna we om 10.30 uur vertrekken naar de stad Kanchanaburi. De stad heeft ongeveer 52.000 inwoners en ligt aan de samenvloeiing van de Khwae Yai en de Khwae Noi rivieren die tezamen de Mae Klong rivier vormen.
We bezoeken het indrukwekkende oorlogsmuseum Jeath. In dit museum is allerlei informatie over de spoorlijn in oorlogstijd te vinden. Tevens bevat het een gereconstrueerde gevangenenbarak uit die tijd.
We nemen ook een kijkje op Ereveld Kanchanaburi. Dit is een van de drie rustplaatsen voor de slachtoffers van de dodenspoorlijn, waaronder ook Nederlanders. De begraafplaats is door de Nederlandse overheid erkend als officieel Nederlands ereveld. Het is niet bekend hoeveel Nederlandse slachtoffers hier precies liggen, want veel graven zijn anoniem.
Op 22 januari 2004 bezochten koningin Beatrix en kroonprins Willem-Alexander als onderdeel van hun staatsbezoek aan Thailand deze Kanchanaburi en legden een bloemenkrans op deze militaire begraafplaats.
De lunch hebben we op een vlot, waar we om 13.15 uur arriveren. Terwijl we eten varen we over de Khwea Yai rivier naar de Brug over de rivier Kwai.
De Brug over de rivier de Kwai is de spoorbrug die gebouwd is als onderdeel van de Dodenspoorlijn tussen Birma en Thailand in de Tweede Wereldoorlog. Bij de constructie van de spoorlijn verloren veel westerse krijgsgevangenen het leven, waaronder ook veel Nederlanders uit toenmalig Nederlands-Indië. Echter, bij de constructie van de brug zelf vielen relatief weinig doden (negen). De huidige brug is het originele exemplaar, de hulpbrug werd eerst ongeveer 200 meter stroomafwaarts gebouwd en was een houten constructie die voor aanvoer van materiaal diende de huidige brug werd een aantal keren gebombardeerd te zien aan de gedeeltes met rechthoekige boog constructies in plaats van de originele ronde. Deze brug is bij ons in het Westen vooral bekend van de speelfilm Bridge on the River Kwai. De opnamen werden echter niet hier gemaakt en het verhaal is niet op waarheid gebaseerd.
Na het bezoek aan de brug vertrekken we om 14.45 uur naar het Wang Pho treinstation, waar we om 15.58 uur vertrekken. De rit laat ons het hoogtepunt van het nog bestaande gedeelte van de Dodenspoorlijn. Onderweg kunnen we schitterende foto's maken van het landschap.
Na een half uur met de trein te hebben gereisd komen we aan bij station Tha Kilen, waar de bus op ons staat te wachten. Omstreeks 17.30 uur komen we aan bij de Pongsuda Chalets, waar er een immense rust heerst. We zijn de enige gasten die er verblijven.
Jozien en ik krijgen chalet 312. Nadat we de koffers hebben gekregen gaan we wat rusten, terwijl de anderen wat gaan zwemmen.
Om 19.30 uur is het diner, wat zich goed laat smaken. Met de gehele groep eten we in het kleine restaurantje van het resort. Na afloop van de diner borrelen we nog wat na. Om 23.00 uur maken we aanstalten om te gaan slapen, want we moeten weer vroeg uit de veren.
