We kunnen vandaag uitslapen, want het vertrek staat pas om 09.00 uur gepland. Toch zijn we al vroeg wakker, het is dan 07.15 uur. We zijn dan ook als eerste bij het ontbijt. De rest volgt dan even later.
Klokslag 09.00 uur vertrekken we uit Chiang Rai en gaan op weg naar de Gouden Driehoek. Bij ons vertrek worden we uitgezwaaid door het personeel.
Na een klein uurtje rijden komen we aan bij de Gouden Driehoek.
De Gouden Driehoek is de benaming voor het grensgebied tussen Thailand, Laos en Myanmar ( oftewel Birma ). Dit gebied stond in de 20e eeuw lange tijd bekend als de grootste opiumproducent ter wereld, een positie die het later heeft moeten afstaan aan Afghanistan.
In het Thaise deel van de Gouden Driehoek is de productie van opium en heroïne grotendeels dan wel volledig aan banden gelegd. Met name in het vanwege natuur en gebrekkige infrastructuur moeilijk controleerbare grensgebied tussen Myanmar (Birma) en Laos vindt nog veel productie plaats. In Myanmar, aan de grens met Thailand (Mae Sai), ligt Tachilek, de zelfbenoemde "Golden Triangle Capital". Afhankelijk van de politieke situatie kan deze stad zonder visum op een dagtocht vanuit Thailand worden bezocht.
Na een korte plaspauze gaan we aan boord van de boot. We varen langs de kust en komen dan in het gebied van Myanmar, waar een groot casino staat. Veel Thai komen hier gokken, omdat het niet gedoogd is in Thailand.
Het uitzicht is schitterend. We meren ook aan op een eiland dat behoort tot Laos. Na een stempel mogen we verder het eilandje bekijken. Het bestaat grotendeels uit winkeltjes en kraampjes waar van alles te koop is. Uiteraard worden hier weer de nodige souvenirs ingeslagen. Ook valt er op dat er veel sterke drank met slangen erin wordt verkocht. Om de handel niet te stimuleren koopt onze groep deze niet.
Om 11.15 uur zijn we weer terug aan vasteland. Jozien en ik bezoeken met Jan, Joke, Ria en Jacques het Opiummuseum. We krijgen zo een betere indruk van hoe het in dit gebied aan toe is gegaan.
Na het bezoek aan het Opiummuseum lopen we naar een uitkijkpunt over de Gouden Driehoek. We moeten dan we de nodige treden ophoog afleggen. De dames besluiten om niet mee te gaan, dus lopen Jan en ik alleen omhoog. Even later zien we dan toch de dames die het met succes aangedurfd hebben om omhoog te lopen.
Om 12.30 uur vertrekken we weer. Binnen een kwartier zijn we op de plaats van bestemming. In een prachtige omgeving gaan we lunchen. We nemen een uur de tijd voor het lekkere eten.
Als we om 13.50 uur vertrekken komen we onderweg een kudde waterbuffels tegen. De buschauffeur stopt zodat we foto's kunnen maken.
Omstreeks 14.30 uur stappen we bij een benzinestation over op de kleine busjes die ons verder de bergen in gaat brengen, want de grote bus is hier niet geschikt voor.
De stop bij een ananasplantage is niet gepland, maar omdat men er aan het werk is wil de Jay ons toch laten zien hoe de verse ananas wordt geteeld. Nadat de ananas van het veld is gehaald wordt deze op de vrachtwagen geladen, met honderden tegelijk.
Dan arriveren we om 15.00 uur bij de A-ka's, een bergstam dat nog onder primitieve omstandigheden leeft. Al snel komen de kinderen aangerend. Jay trakteert hen op een snoepje. Intussen maken wij de nodige foto's van de bewoners. We kijken ook onze ogen uit en beseffen dat we het in Nederland toch goed hebben. Na afloop openen de A-ka's hun winkeltje en kunnen we wat spulletjes kopen in de vorm van kettingen of armbanden.
Binnen een kwartier zijn we in het dorp van een andere bergstam, de Yao. Het valt ons meteen op dat de Yao onder andere omstandigheden leven dan de Akha's. De Yao leven in stenen huisjes en hebben een auto of brommer ter beschikking. Ikzelf vind deze stam minder interessant dan de Akha's.
Na een theeplantage te hebben bekeken komen we om 16.45 uur aan bij het Maesalong Villa, ons hotelletje in het bergdorpje Doi Mae Salong. Het hotelletje is niet erg luxe, maar erg knus en gezellig. Daarbij is het uitzicht boven op de berg fantastisch.
Nadat we de tassen naar de kamer hebben gebracht nemen Jan en ik een biertje. Even later is de groep compleet en drinken gezamenlijk wat. Ook de flessen wijn komen dan te voorschijn.
Om 18.20 uur gaan we ons opfrissen voor het diner dat om 19.00 uur begint. Tijdens het diner worden we af en toe aangevallen door insecten, die uit het niets op je komen zitten. Het zijn geen kleine insecten, maar van die grote. Na afloop van het diner wordt er het nodige gedronken.
Omstreeks 22.30 uur besluiten we allen naar de kamer te gaan. Ik heb de pech dat mijn sleutel afbreekt in het sleutelgat van de toegangsdeur naar onze kamer. Een stuk van de sleutel blijft in het sleutelgat steken. We roepen de hulp in van Marjo, die een monteur roept. De rest van de groep heeft de grootste lol. Ikzelf vind het wat minder en kan er niet om lachen. Nadat de monteur een kwartier lang zonder succes heeft zitten peuteren besluit Marjo de grootste schroevendraaier te nemen en in het slot te draaien. Wat de monteur niet lukt, lukt Marjo wel. Na enige oponthoud kunnen we dan uiteindelijk naar bed.