Dag 15, zondag 1 april 2007
Knysna - Swellendam
Na het ontbijten verlaten we Knysa om op weg te gaan naar Swellendam, waar we een struisvogelfarm gaan bezoeken. Als de bus al op weg is komt Jozien er achter dat ze tijdens in een gehaaste bezoek aan onze lodge ( ze moest nog snel wat ophalen ) haar vest is vergeten. Joop stelt zich weer op als een zeer behulpzame reisleider en belt de lodge op. Ze hebben het vest gevonden zullen die per expresse naar ons volgend hotel laten brengen. Wat een service en Jozien weer tevreden.
Het weer is mooi met een zonnetje maar zodra we in de berger rijden is het weerbeeld ineens compleet anders. Zwaar bewolkt en een stuk koeler. Richting Swellendam hebben we weer zon. We zien inmiddels de vele struisvogelsfarms.
Aangekomen bij de struisvogelfarm vertelt de eigenaar eerst een verhaal over struisvogels. Hij geeft aan dat de nagels van de struisvogels meer geld opleveren dan de biefstuk, veren en de huid bij elkaar. Iedereen gelooft dit verhaal want struisvogels is niet ons ding en hij heeft er verstand van, al vinden wij het vreemd verhaal. Dan vraagt hij ons de datum van vandaag. En ja hoor....ook in Zuid-Afrika is het 1 april!
We krijgen een rondleiding over zijn farm waar we vele struisvogels zien. Aan de hand van 1 vogel legt hij ons meer uit en we mogen de vogel zelfs voeren. We dienen wat zaad in onze hand te houden waarna de struisvogel het met grof geweld uit pikt. Dat is eens wat anders dan een duifje voeren. Uiteraard doet het geen pijn maar durven de dames van onze groep niet.
We komen ook bij een mannetje en vrouwtje dat al tientallen jaren bij elkaar is. Ook wordt meteen duidelijk dat de mannetjes struisvogel veel mooier is dan de vrouwtjes.
In een soort arena mogen we op de rug van de struisvogel rijden. Het is nog een hele kunst om te blijven zitten tijdens het rijden. In onze groep proberen Harrie, Chow en Willem van 80 jaar een ritje. Het lukt trouwens best aardig.
Voor wie durft mag met zijn rug naar de struisvogels toe en een bak voer voor zich houden. Wat er dan gebeurd zie je hieronder waar ik wordt bedolven onder de pikkende struisvogels.
Na afloop van de rondleiding kopen Jozien en ik in het winkeltje wat souvenirs voor het thuisfront, waarna we verder rijden naar de Cango Caves. Wij als groep krijgen een Zuid- Afrikaans sprekende jongedame. Wij verstaand haar goed, maar je moet af en toe wel even nadenken wat bepaalde woorden willen zeggen. We zien binnen in de grotten mooie druipsteenformaties, ontstaan door de eeuwen heen. Door het effect van de belichting is het zeer indrukwekkend. Op een bepaalde plaats wordt het licht uitgedaan en dan zie je ( nou je ziet dus niets ) hoe donker het er is. Moet je nagaan wat de ontdekker van deze grot ( met behulp van kaarslicht ) heeft doorstaan. Na de excursie hebben we de gelegenheid om bij het bijgelegen restaurant te eten.
Tijdens onze rit naar Swellendam zijn we al langs ons het Wilderness Beach Hotel gereden. Maar bij aankomst zien we het hotel pas goed. Het is gelegen direct aan stand. Nadat we de sleutel en onze koffers hebben ontvangen, zie we enkele van onze groep een strandwandeling maken. Wij besluiten te relaxen in de vorm van tv kijken en wat lezen. Ook heeft Jozien inmiddels haar vest ontvangen.
Tegen de avond gaan we eerst wat drinken in het café van het hotel. We zien daar ook Joop en Corry. We drinken samen wat. Als we terecht kunnen in de eetzaal gaan we daar dan ook naar toe. We krijgen gezelschap van Jan, Imke, Ben en Tiny. Ze zitten een tafel naast ons. Het eten smaakt zoals gewoonlijk weer goed. Na het eten tafelen we nog na totdat de eetzaal gaat sluiten. Jozien gaan met het gezelschap naar het café, ik ga naar de kamer om te slapen.